Annoyak

'Whack!' Als in een flits haalde Gorbo een Cryozwaard van onder zijn antigrav platformpje te voorschijn en hakte met één houw Pancras' handen af. 'Auw!', riep Pancras verontwaardigd. Voor Pancras het wist zweefde Gorbo naar hem toe, stak zijn arm in Pancras' slokdarm en trok met een ferme ruk het Crilsjhhaasje uit zijn maag. Pancras was compleet verbouwereerd... Gorbo kneep in Pancras' bovenarmen en perste er nog meer bloed uit. 'Al het Clrisjh-baktiet moet eruit zijn.' Daarna pakte hij Pancras' beide handen en stak de duimen in de anus van het Crilsjhhaasje. Vervolgens kneep hij hard in het Crilsjhhaasje, die van schrik wat faeces uit zijn anus perste. Pancras' handen verkleurden snel weer naar menselijke kleuren. Gorbo pakte zijn Cryozwaard en rommelde wat aan de instellingen. 'Zo, versmelten!' Een voor een zette hij Pancras handen er weer aan en gebruikte zijn Cryozwaard voor plaatselijke biofusie. 'Zo net op tijd', verklaarde Gorbo. 'Maar Gorbo? Hoe? Wat?', zei Pancras verbaasd. 'Iedereen op Stalitnijerzk weet dat anaalvocht van het Crilsjhhaasje het enige middel is tegen het baktiet-virus.' Gorbo zette zijn Cryozwaard op de martelstand en zette het aan de keel van het naar adem snakkende Crilsjhhaasje. 'Wie heeft je gestuurd?' Het Crilsjhhaasje antwoordde niet. Gorbo prikte in de nek van het Crilsjhhaasje. Het begon te trillen. Gorbo liet het los. 'ANNOYAK!', het Crilsjhhaasje rende weg en ontplofte net op het moment dat hij dacht veilig te zijn en de hoek om wilde rennen.'Zo, Pancras, je kan uit je rol vallen. Annoyak! Hij weer dus...'

..een oude Gourmet-o-Card

..terwijl Pancras bijna niet meer kon staan van de in hevigheid toenemende krampen, haalde hij met een bevende hand zijn Gourmet-o-Card uit zijn zak. Ja, wat hij al dacht; dit was een oude Gourmet-o-Card die hij in zn slordigheid had vergeten weg te gooien. En er stonden nog een paar Kuppa credits op, net genoeg voor 1 Crilsjhhaasje, in dit geval eentje die heel erg over tijd was. Normaal konden dit soort dingen niet gebeuren maar op Cryonid planeten was geen Commissie van Voedsel en Drank Censuur aanwezig die normaal dit soort gevaarlijke missers in de gaten hield.. Wat moest ie nu doen? Hij had eens in de Reddygids een verhaal gelezen over een inwoner van Plens op Warrandi die ook een bedorven Crilsjhhaasje had genuttigd...de arme man was eerst groen geworden waarna zijn gehele onderbuik als een rijpe miribes uit elkaar was gespat..
Het zweet brak Pancras nu uit. 'Oh..wat ben ik toch stom, waar moet ik nu heen..?' dacht hij.
'Gaat t wel Pancras?' vroeg Gorbo. 'Euh...dat Crilsjhhaasje was geloof ik niet helemaal goed meer, ik ...aah..huuhh..'.
Pancras bekeek zijn handen. Deze begonnen langzaam in een onsmakelijke kleur groen te veranderen..

Het Crilsjhhaasje

Pancras hoorde zijn maag rommelen en zag dat Gorbo zijn blik op oneindig had gericht en in gedachten ver weg was. Pancras tastte naar zijn Gourmet-O-Card in zijn zak en vond zonder moeite het voorgeprogammeerde knopje waar zijn favoriet zich onder bevond. Hij drukte erop. '... En toen merkte ik opeens dat mijn bliksveld een anderhalve ruimteyard lager was. Ik voelde het niet eens. De hitte van het Ortho-Cement had mijn wond direct dichtgeschroeid...' Pancras voelde opeens iets op zijn schouder. 'Mond open!' Pancras had het Crilsjhhaasje niet eens aan horen komen springen. Pancras deed zijn mond open. Het Crilsjhhaasje mikte een warme vochtbal met Ouwe Druppie bij Pancras naar binnen en Pancras slikte hem door. Pancras voelde zich heerlijk warm van binnen worden door het effect van de Neurodrank. Hij opende zijn mond. 'U heeft 5 Kuppa-credits verdiend met deze aanschaf.' Na dat gezegd te hebben sprong het Crilsjhhaasje enthousiast Pancras' mond in. '... en mijn onderlijf verdween dus in de Chrono-Vortex die ontstond...' Pancras verslikte zich in een van de achterpoten van de bevredigende snack.'Uche, uche... Bedoel je dat je benen nog ergens rondlopen?' Gorbo zuchtte. 'Zeker weten doe ik het niet, maar die kans is wel aanwezig.' Pancras voelde opeens rare bewegingen in zijn buik gevolgd door een vreselijke kramp. 'Pancras?'

'..nadat ik voor de helft klaar was met mijn inventarisatie kreeg ik een week verlof van de Lacrosse. Ik mocht met een zweefshuttle naar een Rustlokaliteit vliegen om daar even bij te komen van het noodzakelijke maar o zo saaie werk....je weet dat de Mag-Cronon Mens niet een van de meest enerverende wezens in deze melkwegsector is..'
Pancras luisterde aandachtig naar het relaas van zijn hervonden vriend....ondertussen begon hij trek te krijgen. '...een Crilsjhhaasje of twee zou er nu wel ingaan, met een kannetje Ouwe Druppie erbij, hmm..' dacht hij terwijl Gorbo verder ging met zijn relaas.
'Goed, onderweg naar de Rustlokaliteit 26 kwam ik langs een kweekveld vol Gravitatie-Flip-Generatoren. Ik zag de massieve hoeveelheid blokken Ortho-Cement al van ver af op en neer gaan. Nog nooit had ik dit zwaartekrachtwonder van dichtbij mogen aanschouwen dus ik onderbrak mijn reis om even een klein bezoekje aan de kweekvelden te brengen. Ja, een klein bezoekje..met grote gevolgen...'

Vernunft en Zwaartekracht

'.. mijn eerste opdracht was in een van de uithoeken van het heelal op de planeet Vernunft. Ik moest een inventarisatie van de Mag-Cronon Mens maken en de pluridiversiteit aldaar. Je weet waarschijnlijk wel dat de planeet Vernunft als eerste Gravitatie-Flip-Generatoren in gebruik had en je kent mijn fascinatie met zwaartekracht.' Pancras herinnerde zich inderdaad dat Gorbo altijd dingen liet vallen. Eerst dacht hij dat Gorbo gewoon onhandig was, maar nadat ze de eerste stap in de richting van een langdurige vriendschap hadden gezet, had Gorbo zijn liefde voor zwaartekracht geopenbaard en accepteerde Pancras het regelmatige vallen van objecten als hij met Gorbo op stap was.'...Ik kon mijn nieuwsgierigheid natuurlijk niet onderdrukken en wilde van dichtbij de proto-gravitans-grens bekijken. Je weet wel, de grenslijn waar de zwaartekracht omdraait in ant-Zwa en reusachtige blokken Ortho-Cement op en neer gaan en waaruit nu energie gewonnen op alle Crynoid-planeten.' Pancras voelde de bui al hangen...

Pancras draaide zich om..en liet van verbazing zijn zakje Nubinootjes vallen die hij tot dat moment met veel smaak aan het opknabbelen was. Het was zijn oude kameraad Gorbo van der Smeek die hem vanachter de snuifkiosk toeriep.
'Gorbo..?' zei Pancras. 'Goeie ouwe Gorbo, ben jij dat echt?' 'Jazeker Pannie, ik ben het..de een en dezelfde..bij alle kwadranten van de anomalie, wat doe jij hier in godsnaam op deze verrekte planeet?' 'Ik kan jou hetzelfde vragen.' antwoordde Pancras. 'Jij zou toch naar de Staffel Akademie voor Militaire Actie gaan om..' Pancras onderbrak zijn zin door zijn nog groter wordende verbazing. Gorbo kwam achter de snuifkiosk vandaan, niet op zijn eigen benen maar op een antigrav platformpje. 'Wat is er gebeurd? Waar zijn je benen?' schreeuwde Pancras iets te hard uit. Passanten keken hun kant op, Pancras schaamde zich een beetje dat hij zo publiekelijk de aandacht op Gorbo's handicap richtte. "...ik..sorry..wat is er gebeurd?'
'Geeft niets Pannie, het is ook even wennen he, ik zal je bij het begin beginnen. Nadat ik met lof was afgestudeerd aan de Staffel Academie voor Militaire Actie (SAMA) kreeg ik als 2e officier een plek op het verkenningsschip Lacrosse..'

Een hart hard gebroken

Ach ja, Valander. Het sexroofdier uit het Balkankwartier. Valanders lichaam was maar voor één ding gebouwd. Liefde, onvoorwaardelijke, ongeremde liefde, wat zich vooral uitte in beestachtige seks. In het Djzwerdjinks, de tongval van de Balkanrim, was er geen onderscheid tussen liefde en seks, ze waren gewoon een versmolten begrip. Dus verklaarde Pancras telkens zijn liefde en kreeg die liefde terug in oneindigende sessies vleselijk vertier. Maar na twee maanden (Militrans-omlooptijd, dus voor Pancras een eeuwigheid) was het genoeg voor Valander. Pancras kon niet genoeg liefde meer geven. Steeds vaker en steeds grotere doses lustopium moesten eraan te pas komen om Pancras in de juiste stemming te krijgen. Zij verliet hem... En het enige wat zij hem naliet was een gebruikte tandenstoker van Malagtiet gemaakt. Hij bewaarde het kleinood in een hangertje om zijn nek dat hij van een Kleuter-Vretzalk gestolen had op de Bedelgalerij van Misnokask in de Sterrenverdieping 2-hoogachter. Valander, Valander... Wat zou er van Valander geworden zijn? 'Pancras?!', hoorde hij vanachter een Snuifkiosk roepen...